پیش بینی رضایت زناشویی براساس هوش معنوی و هوش هیجانی

مقدمه: رضایت زوجین از زندگی زناشویی از مهمترین موضوعات خانواده می باشد. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی رضایت زناشویی براساس هوش معنوی و هوش هیجانی انجام شده است. این پژوهش از نوع مطالعات همبستگی می باشد. روش: جامعه ی آماری کلیه مراجعه کنندگان متأهل به خانه های سلامت مناطق 8 و 18 تهران بود که حداقل دو سال از زندگی مشترکشان گذشته باشد. تعداد 117 نفر به عنوان نمونه و به روش در دسترس انتخاب گردیدند. ابزارهای این پژوهش، پرسش نامه های هوش هیجانی بار-آن، هوش معنوی ناصری و رضایت زناشویی انریچ بودند. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چند متغیری استفاده گردیده است. یافته ها: نتایج نشان دادند که هوش معنوی 1/10 درصد و هوش هیجانی 4/21 درصد از تغییرات رضایت زناشویی را پیش بینی می نمایند. در میان مؤلفه های اصلی هوش معنوی، شکیبایی 5/13 درصد و در میان مؤلفه های اصلی هوش هیجانی، خلق کلی 9/25 درصد از تغییرات رضایت زناشویی را پیش بینی می نمایند. همچنین یافته ها نشان داد که هوش معنوی و هیجانی از عوامل مرتبط با رضایت زناشویی هستند، به نحوی که افراد دارای هوش معنوی و هوش هیجانی بالاتر، از رضایت زناشویی بیشتری برخوردارند. نتیجه گیری: به نظر می رسد با توجه به تاثیرات گسترده ای که رضایت زوجین بر روابط بعدی و همچنین استحکام خانواده دارد، با بهره گیری از مطالعات مشابه می توان در این مسیر گام بلندی برداشت.